Zeefdruk van Hans Laban ‘Reidentification’
Veel foto’s zijn uit de tijd rond 1920, of van net na WOII. Het beeld is niet anders: de straten zijn geheel vrij voor de spaarzame voetganger, de handkarren en een enkele fietser. Maar dat verandert in korte tijd tussen 1950 en 1970.
De belangrijkste oorzaak is het verkeer. Niet alleen rijdend, juist de geparkeerde exemplaren. Uit veiligheidsoverwegingen parkeren mensen hun fiets nog niet voor een nacht buiten. Tot in de jaren 1960 worden veel auto’s heel verstandig tegen de roest opgeborgen in garages. Daarna lukt dat door de groei van het aantal auto’s niet meer, parkeren op straat wordt toegestaan en heel gewoon.
Dezelfde wandeling levert een geheel ander beeld. De straten zijn verblikt. Dat verblikken is niet alleen voorbehouden aan de straten. Ook de toenmalige pleintjes zijn bezet:
In 1990 heeft buurtbewoonster Riana Luiks de pleintjes in de buurt gefotografeerd. Zij was op zoek naar een geschikte locatie voor een speeltuintje. Enkele pleintjes zijn herkenbaar, anderen zijn inmiddels verdwenen.
De wandeling begint op de foto linksboven in de Molenstraat op het schoolplein van HBS de Munnik, later van de Universiteit en nu de SSH. De achterzijde van garage U.T.A.M. is op een foto te zien. Toen stonden er enkele auto’s van medewerkers van de Universiteit geparkeerd, nu zijn het er meer van de SSH. Rechts en in het midden is het terrein achter de Plompetorengracht van de Raad van Arbeid. Dat terrein komt na de verhuizing van de Raad in 1987 vrij voor andere parkeerders.
Een tweede schoolplein, van de MDGO school voor laboratorium medewerkers, komt vrij in 2001. De school wordt gesloopt. Sinds 2004 is hier het parkeren op het Wolvenplein naar de kelder van appartementencomplex Wolvenhof verplaatst. Op de onderste foto's staat het derde schoolplein van de school op de Wittevrouwenkade. Fietsen staan in overdekte schuren vanaf de Ridderschapstraat. Het is nog steeds een schoolplein met wel parkeren voor fietsen en enkele auto's.
.
