Carlo Francesco Fiscalini is mozaïekwerker en schoorsteenveger en op zoek naar werk. Dat werk vindt hij in Utrecht.
Wolvenstraat 46-48 aan de singel
Sinds Fiscalini in 1902 naar Utrecht verhuisde, wordt er rondgekeken naar een geschikt adres. Het bedrijf heeft meer ruimte nodig en het groeiende gezin een grotere woning. In 1904 worden aan de Wolvenstraat bouwlocaties aangeboden door Van Schaik, koper van het huis Wttewaal. In 1905 koopt Fiscalini een van de percelen.
 |
| Achterzijde Wolvenstraat aan de Stadsbuitengracht |
Bovenstaande foto is van de achterzijde van het pand aan de gracht. Het gehele pand heeft een kelderverdieping die op de oever van de singel uitkomt. Aanvoer van materiaal kan per schip uitgevoerd worden.
De entre is op de Wollvenstraat. Een dubbele deur geeft toegang tot het bedrijfsgedeelte, een voordeur leidt naar de bovenwoning. In het pand is een hoek uitgespaard, zie foto onder. Daar stond in 1905 een kleine kamerwoning. Er wordt om die kamer heen gebouwd. In 1964 is het door de gemeente gekocht en gesloopt.
Op 6 augustus 1906 verhuist het bedrijf en het gezin Fiscalini naar het adres Wolvenstraat 10 (nu 46-48). Het bedrijf heeft verschillende werknemers in dienst. Overbuurman J. Maarschalkerweerd is bijvoorbeeld in dienst als terrazzowerker. Hij woont op Wolvenstraat 15 als hij in de jaren twintig dit vak gaat leren.
Maarschalkerweerd vestigt zich later als zelfstandig terrazzowerker.
De entre is op de Wollvenstraat. Een dubbele deur geeft toegang tot het bedrijfsgedeelte, een voordeur leidt naar de bovenwoning. In het pand is een hoek uitgespaard, zie foto onder. Daar stond in 1905 een kleine kamerwoning. Er wordt om die kamer heen gebouwd. In 1964 is het door de gemeente gekocht en gesloopt.
 |
De Wolvenstraat met garagedeur en inkeping van een later gesloopt pand
|
Maarschalkerweerd vestigt zich later als zelfstandig terrazzowerker.
In 1930 vergroot Fiscalini de bovenwoning door de achtergevel een aantal meters verder naar de singel te verplaatsen. Carlo blijft er tot zijn overlijden in 1952 wonen. De zaak is dan al overgenomen door zijn zoon Francesco Angelo die er vanaf 1942 met zijn vrouw woont. Zij krijgen een groot gezin.
Net voor de jaren zestig verhuist de zaak. De familie verhuurt het bedrijfsgebouw aan de buren, Verzekeringsmaatschappij Moira. Moira plaatst er haar nieuwste bezit: computers. De brede toegangsdeur van het bedrijfsgebouw is voldoende breed om de grote computerkasten naar binnen te brengen. Het gehele pand blijft tot in de jaren 1990 van de familie. Na het overlijden van mw. Fiscalini-de Kruif is het verkocht. Het pand is daarna volledig woonhuis geworden en verbouwd tot een woonpaleis met vier verdiepingen en twee ruime dakterrassen.
De singelzijde van de Wolvenstraat staat op de historische grond van de voormalige Plompetoren met de daarbij horende woonhuizen van toenmalige dienders en toren Vos. De gevangenisfunctie van de toren en het functioneren als een soort politiepost gaf de eerste naam aan de Wolvenstraat, de Diendersteeg.
 |
Een foto uit 1967 van het gezin Fiscalini
met twaalf kinderen op het dakterras aan de singel |
De singelzijde van de Wolvenstraat staat op de historische grond van de voormalige Plompetoren met de daarbij horende woonhuizen van toenmalige dienders en toren Vos. De gevangenisfunctie van de toren en het functioneren als een soort politiepost gaf de eerste naam aan de Wolvenstraat, de Diendersteeg.
Na de sloop van de Plompetoren is er een villa gebouwd met een uitgebreide tuin. De laatste bewoners van deze villa waren de familie Wttewaal. Op de hoek met de Plompetorengracht staan drie kamerwoningen en twee huizen. Zij behoren tot de oudste huizen in dit kwartier.
.
.
